ریکاوری ورزشی جزء مهمی از آماده سازی و آماده نگه داشتن ورزشکاران برای بهبود عملکرد آنها برای رسیدن اهداف و سلامتی آنها است.البته ریکاوری به این معنی نیست که باید دراز بکشید و کنترل تلویزیون در دست، فقط استراحت کنید. در این مقاله فوتسال لرن در مورد ریکاوری ورزشی نکات مهمی را ارائه می دهد. پس با ما همراه باشید.
ریکاوری ورزشی:
ریکاوری را می توان بازیابی و بازیافت منابع از مصرف شده بازیکن بعد از یک فعالیت شدید عنوان کرد در واقع راههای زیادی برای ریکاوری بین جلسات ورزشی وجود دارد.
محققان میگویند در مورد بسیاری از شیوههای ورزشی ریکاوری فعال (ادامه تمرین با شدت پایینتر)، مؤثرتر از ریکاوری غیرفعال (استراحت کامل) است. ریکاوری فعال به دفع اسید لاکتیک اضافی از بدن کمک کرده و جریان خون و گردش اکسیژن را در عضلات خسته و سایر بخشهای بدن افزایش میدهد.
فواید ریکاوری بدن چیست؟
شما در هنگام فعالیت ورزشی هم ذخایر انرژی بدن تان مصرف می شود، هم دچار آسیب و تخریبهایی در بافت عضلات میشوید، در جریان ریکاوری ذخایر انرژی بازسازی میشود، بافتهای آسیب دیده ترمیم و رشد عضله نیز انجام میشود. ریکاوری بخش مهمی از تمرین است و وقتی از آن صرف نظر میکنید، باعث ایجاد مشکلاتی مانند خستگی، میزان آسیب دیدگی بیشتر، اثربخشی کمتر در تمرین و حتی مشکلات خواب و احساس درد در بدن میشوید.
ریکاوری اصولاً شامل این میشود که به بدنتان فرصت کافی برای بازیابی انرژی از راههای گوناگون را بدهید تا بتواند ATP ( آدنوزین تری فسفات) که منبع فوری انرژی برای انقباضات عضلانی است را دوباره تولید نماید و ضمناً زمان کافی برای دفع ضایعات متابولیسمی و ترمیم آسیب عضلانی و سایر بافتها داشته باشد.
بیشتر ورزشکاران نخبه در هر هفته در چند جلسه تمرين سنگین شرکت می کنند و اغلب نیز زیر فشاری فراتراز حدود تعیین شده فیزیولوژیک و روانی هستند علاوه بر این زیر فشارهای محیطی مربوط به امور شخصي و اجتماعی و… هستند.
فشارهای مسابقه و رقابت نیز مزید بر علت می شود برای غلبه بر چنین وضعی ورزشکار باید تعادلی میان زندگی اجتماعی، تمرین ورزشی، توانایی بدنی ایجاد کند که نقش توجه به بازیافت در ایجاد این تعادل مهم است.
عوامل موثر در ریکاوری ورزشی:
ریکاوری ورزشی یک فرآیند چند بعدی است که به عوامل درونی و بیرونی وابسته است اگر مربیان و ورزشکاران این عوامل را بشناسند می توانند با استفاده از فنون و شیوه های خاص به بازسازی فیزیولوژیکی و روانی اقدام کنند.
برخی از عوامل موثر بر بازسازی را می توان چنین برشمرد:
- 1 _ سن ورزشکار : افراد با سن بیشتر از 25 سال بیشتر به بازسازی نیاز مندند و مدت زمان بازیابی آنها بیشتر است همچنین افراد با سن کمتر از 18 سال نیز مدت زمان استراحت بیشتری نیازمندند تا بتوانند بهره بیشتری از ثمرات تمرین ببرند.
- 2 _ تجربه ورزشکار : قدرت سازگاري فیزیولوژیک افراد با تجربه با تمرین بیشتر و بازیافت آنان زودتر است.
- 3- عوامل محیطی: برخی از عوامل محیطی مانند هوای سرد، هوای گرم و تمرین در ارتفاع نیز می تواند بر مدت زمان و چگونگی بازسازی اثر کنند.
- 4 – عوامل درونی : مربیان باید از تاکید بر عواملی چون ترسو بودن ورزشکار و ضعف او در تصمیم و مانند آن پرهیز کنند این حالات می توانند فشاری بر ورزشکار تحمیل کنند و موجب خستگی روانی او شده مرحله بازیابی را پیچیده یا دراز مدت کنند.
- 5 – رهایی از صدمه و بیش تمرینی : مرحله بازیافت ورزشکار مصدوم یا مبتلا به بیش تمرینی دشوار و دراز مدت است .
- 6 – تغذیه : در بازیافت مطلوب، نقش تغذیه مناسب پس از فعالیت مهم است.
- 7 – سطح آمادگي جسمانی ورزشکار : توانایی ورزشکارانی که در سطح بالای آمادگی هستند برای دفع مواد زاید و بازسازی منابع انرژی بیشتر است و بنابراین بازیافت آنها آسانتر و سریعتر است.
علت نیاز ورزشکار به مرحله ریکاوری خستگی است و به گونه کلی و با بیانی ساده باید گفت که چگونگی و مدت زمان مرحله بازیافت نیز به چگونگی و شدت خستگي مربوط میشود به عنوان مثال هر چه خستگی بیشتر باشد سرعت بازیافت کمتر خواهد شد یا بازیافت خستگی های هیجانات زیاد درازمدت تر خواهد بود.